Vol. 25 No. 2 (2024)
Linguistica

La dépluralisation en français dans une perspective comparative

PDF (Français (France)) HTML (Français (France))
Piotr Sorbet
Université Marie Curie-Skłodowska
DOI: https://doi.org/10.59533/Verb.2024.25.2.6

Published 31-12-2024

Keywords

  • depluralization,
  • singularization,
  • double plural,
  • accumulation of suffixes,
  • morphological plural

How to Cite

Sorbet, P. (2024). La dépluralisation en français dans une perspective comparative. Verbum – Analecta Neolatina, 25(2), 329–349. https://doi.org/10.59533/Verb.2024.25.2.6

Copyright (c) 2025 Piotr Sorbet

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Abstract

The aim of this study is to describe the cases of depluralized forms in French. This occurs in two different situations. First of all, these are the historical forms of words in which the markers of plurality lose this value, which leads to the addition of a new plural mark. Secondly, depluralization occurs during lexical borrowing where the imported form which expresses the plural is not felt as such by the speakers of the borrowing language, which leads them to attach a new plural mark. Given that depluralization is treated in various ways, we look not only at French forms but we start from a more complex perspective. This takes into account depluralization in several languages, but we also deal with terminological questions and we indicate the main differences between depluralization, singularization and the double plural.

PDF (Français (France)) HTML (Français (France))

References

  1. Algeo, J. (1996) : Spanish loanwords in English by 1900. In: F. Rodríguez González (ed.) Spanish loanwords in the English Language: A tendency towards Hegemony Reversal. Berlin & New York : Mouton de Gruyter. 13–40. https://doi.org/10.1515/9783110890617–004
  2. Bárczi, G., L. Országh & J. Balázsi (éd.) (1992) : A magyar nyelv értelmező szótára, Budapest: Akadémiai Kiadó. https://www.arcanum.com/hu/online-kiadvanyok/Lexikonok-a-magyar-nyelv-ertelmezo-szotara-1BE8B/
  3. Altbauer, M. (1955) : O kilku przykładach depluralizacji zapożyczeń w języku polskim. Język Polski 35 : 42–46.
  4. Bochnakowa, A. (éd.) (2012) : Wyrazy francuskiego pochodzenia we współczesnym języku polskim. Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  5. Borejszo, M. (2007) : Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. Poznań : UAM.
  6. Cihac, A. (1879) : Dictionnaire d’étymologie daco-romane, t. II : éléments slaves, magyars, turcs, grecs-moderne et albanais. Francfort.
  7. Curat, H. (1988) : Pluriel interne et système morphologique du nombre en français. Revue québécoise de linguistique 17(1) : 29–52. https://doi.org/10.7202/602612ar
  8. Cyran, W. (1975) : Krakersy. Język Polski LV : 239–240.
  9. Deroy, L. (1956) : L’emprunt linguistique. Paris : Société d’Édition « Les belles lettres ». https://doi.org/10.4000/books.pulg.665
  10. Fisiak, J. (1961) : Zjawisko depluralizacji niektórych rzeczowników angielskich zapożyczonych przez język polski. Język Polski XLI : 138–139.
  11. Irwin, M. (2011) : Loanwords in Japanese. Amsterdam/ó & Philadelphia : John Benjamins. https://doi.org/10.1075/slcs.125
  12. Kreja, B. (1963) : O tzw. depluralizacji w języku polskim. Język Polski XLIII : 27–36.
  13. Kwiatkowska, T. (2015) : Obcy w systemie. Studium konfrontatywne wyrazów obcego pochodzenia w języku polskim i rosyjskim. Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
  14. Lapesa, R. (1981) : Historia de la lengua española. Madrid : Gredos.
  15. Łaziński, M. (2008) : Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  16. Mańczak-Wohlfeld, E. (1995) : Tendencje rozwojowe współczesnych zapożyczeń angielskich w języku polskim. Kraków : Universitas.
  17. Milewska, M. (1982) : Wyrazy hiszpańskie w języku polskim. Poradnik Językowy 2 : 89–98.
  18. Rejzek, J. (2015) : Český etymologický slovník. Praha : Leda.
  19. Ridruejo, E. (1989) : Las estructuras gramaticales desde el punto de vista histórico. Madrid : Síntesis.
  20. Rocchetti, A. (1968) : Les pluriels doubles de l’italien : une interférence de la sémantique et de la morphologie du nom. Les langues modernes 62 : 351–359.
  21. Samper Padilla, J. A. & Hernández Cabrera, C. E. (2008) : El español isleño. In. H. López Morales (coord.) Enciclopedia del español en los Estados Unidos : anuario del Instituto Cervantes. Madrid : Instituto Cervantes. 390–409.
  22. Serianni, L. (2006) : Grammatica italiana : italiano comune e lingua letteraria. Torino : UTET.
  23. Sorbet, P. (2015) : Les mots d’origine portugaise en français. Białostockie Archiwum Językowe 15 : 383–393. https://doi.org/10.15290/baj.2015.15.25
  24. Stump, G. (1990) : Breton InXection and the Split Morphology Hypothesis. In : R. Hendrick (ed.) Syntax and Semantics 23 : The Syntax of the Modern Celtic Languages. San Diego : Academic Press. 97–119. https://doi.org/10.1163/9789004373228_005
  25. Trépos, P. (1956) : Troisième partie : de la collection à l’unité. Annales de Bretagne et des pays de l’Ouest 63(2) : 217–278. https://doi.org/10.3406/abpo.1956.4461
  26. Tulisow, J. (2004) : Krótki kurs języka mandżurskiego. Warszawa : Dialog.
  27. Turek, W. P. (2001) : Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie. Kraków : Universitas.
  28. Walter, H. & Baraké, B. (2006) : Arabesques. L’aventure de la langue arabe en Occident. Paris : Robert Laffont.
  29. Wekley, E. (1922) : The romance of words. London : John Murray.
  30. Zacarías Ponce de León, R. (2014) : Flexión de número en la composición nominal del español: estructura morfológica y rutinización. Anuario de Letras. Lingüística y Filología II (2) : 101–131. https://doi.org/10.19130/iifl.adel.2.2.2014.79
  31. Zaręba, A. (1951) : Węgierskie zapożyczenia w polszczyźnie. Język Polski 31(2) : 113–125.
  32. Corriente, F. (2008) : Dictionary of Arabic and Allied Loanwords: Spanish, Portuguese, Catalan, Galician and Kindred Dialects. Leiden/Boston : Brill. https://doi.org/10.1163/ej.9789004168589.i-602
  33. DCECH : Corominas, J. & Pascual, J. (1984) : Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid : Gredos.
  34. DEAR : Bertrand, G. (2007) : Dictionnaire étymologique des mots français venant de l’arabe, du turc et du persan. Paris : L’Harmattan.
  35. DEH : Baumgartner & E. Menard, Ph. (1996) : Dictionnaire étymologique et historique de la langue française. Paris : Librairie Générale Française.
  36. DHLF : Rey, A. (1998) : Dictionnaire historique de la langue française. Paris : Le Robert.
  37. DMOE : Walter, H., Walter, G. (2009) : Dictionnaire des mots d’origine étrangère. Paris : Larousse.
  38. DPD : Real Academia Española : Diccionario panhispánico de dudas, https://www.rae.es/dpd.
  39. DUE : Moliner, M. (2008) : Diccionario de uso del español. Madrid : Gredos.
  40. ESJP : Bańkowski, A. (2000) : Etymologiczny słownik języka polskiego. t. I–II. Warszawa : PWN.
  41. GRAE : Real Academia Española (2010) : Nueva gramática de la lengua española [Manual]. Madrid : Espasa.
  42. ODEE : Onions, Ch. T. (ed.) (1966) : The Oxford Dictionary of English Etymology. Oxford : Clarendon Press.
  43. SWO : Bańko, M. (2011) : Słownik wyrazów obcych. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN.
  44. TLF : Trésor de la langue française, http://www.atilf.atilf.fr.